Jak powszechnie wiadomo, w drugiej wojnie w Zatoce Perskiej użyto najnowocześniejszego sprzętu bojowego oraz wielu rodzajów broni konwencjonalnej, opartych często na innowacyjnych technologiach, coraz bardziej ograniczających udział człowieka w walce. Siły koalicji użyły wielu nowoczesnych samolotów, śmigłowców oraz pojazdów lądowych, takich jak transportery opancerzone oraz czołgi, by szybko pokonać wojska wierne Husajnowi, przy możliwie jak najmniejszych stratach po ich stronie, a także wśród cywili. Niestety, mimo tak zaawansowanego technologicznie sprzętu i broni, zadanie to udało się tylko częściowo, zaś czas trwania konfliktu okazał się o wiele dłuższy, niż powszechnie planowano. W bombardowaniu strategicznych irackich celów brały udział między innymi niewykrywalne przez radary samoloty wielozadaniowe F-117, dla których ta wojna była jedną z pierwszych, a które z powierzonego im zadanie wywiązały się znakomicie, szybko niszcząc większość najważniejszych, położonych na terenie Iraku celów.
