Czechy to z pewnością państwo, które warto zobaczyć. Choć nie jest to kraj zbyt dla nas egzotyczny, jednak na pewno atrakcyjny dla turysty. Co jednak najlepiej zobaczyć w Czechach? Co jest tam największą atrakcją?

Kraj Morawsko-Śląski

To z pewnością miejsce, które jest bardzo malownicze oraz ciekawe dla Polaka, między innymi dlatego, że stanowi odpowiednich naszego województwa śląskiego. Znajduje się bowiem to miejsce tuż przy naszej granicy z Czechami. Stolicą tego pięknego miejsca jest Ostrawa. To jedno z najbardziej uprzemysłowionych miast Czech. Jest to także jedno z najciekawszych turystycznie rejonów Czech.

Co jeszcze ciekawe znajduje się tutaj? Przede wszystkim jest tutaj piękna przyroda beskidzka. Piękne są dziewicze góry Jesioniki, w których znajduje się atrakcyjne dla Polaka sanatorium Karlova Studanka. Ciekawostką dla turysty jest to, że pomiary mówią, iż znajduje się tutaj najczystsze powietrze w Europie Środkowej. To z pewnością gratka dla tych, którzy lubią ekologiczne klimaty.

Góry, woda i co jeszcze?

Ktoś, kto zaznał już cudownego powietrza, z przyjemnością uda się na wycieczkę kolejką osobową o urokliwej nazwie Osoblaha. Można także skorzystać z wodnych atrakcji. Jest tutaj bowiem sztuczny zbiornik Slezska Harta. Ci, którzy przyjeżdżają do tego miejsca, w pierwszej kolejności udają się właśnie tutaj. Ale góry i woda to nie wszystkie atrakcje tego miejsca. Znajduje się tutaj także Opawa. Prawdziwą atrakcją Opawy jest multimedialne Muzeum Ziemi Śląskiej.

Muzeum kapeluszy

Cudownym miejscem, kolejnym do dowiedzenia jest Nowy Jiczyn, który jest bardzo urokliwym rynkiem. To, co oryginalnego jest w tym miejscu, to kapelusze. Znajduje się bowiem w tym miejscu słynne w całych Czechach muzeum kapeluszy. Z pewnością jest to gratka dla tych, którzy lubią zwiedzać muzea. Na świecie znajdują się różne dziwne muzea, jest nawet muzeum zapałek, ale muzeum kapeluszy musi być szczególnie urokliwe. Ciekawostką jest także to, że na miejscu można zrobić także swój własny kapelusz. Taki kapelusz będzie z pewnością niezwykłą pamiątką po wycieczce do Czech.

Pora na rozrywkę

Jeśli już mamy piękny kapelusz na pamiątkę, pora dalej zwiedzać to miejsce. Kolejną atrakcją jest to, że znajduje się Stodolni, słynna ulica barów i klubów. To z kolei miejsce dla tych, którzy są bardzo rozrywkowi i nie wystarcza im już polski klub. Klub czeski to coś zupełnie nowego. A szczególnie klub, który znajduje się w miejscu, w którym jest bardzo dużo klubów i które aż huczy od klubowej atmosfery. Ta część miasta nigdy nie zasypia. To jest też z kolei świetny przykład na to, jak można przekształcić piękną architekturę na potrzeby kultury. Niektórzy odwiedzają Czechy właśnie dla tego miejsca i chętnie tutaj co jakiś czas powracają.

Muzeum Techniki

Po solidnej porcji rozrywki pora na technikę. Znajduje się tutaj Muzeum Techniki Kopřivnice. To miejsce, w którym można zapoznać się z historią fabryki samochodów, która ma aż 150 lat. Na przykład w 1897 roku wyprodukowano tutaj pierwszy automobil. Miało to miejsce na terenie Austro-Węgier. Można tutaj dowiedzieć się jeszcze więcej o samochodach.

Z kolei zalew Slezka Harta to miejsce, które z pewnością będzie rajem dla tych, którzy kochają wypoczynek nad wodą. Wody tutaj na pewno nie zabraknie. To bardzo popularne miejsce do uprawiania sportów wodnych, szczególnie jachtingu i kajakarstwa oraz windsurfingu. Można tutaj także uprawiać wędkarstwo. Po zalewie pływają także statki. To miejsce, które niejedną osobę zachęci do tego, aby zrobić sobie w tym miejscu piękne miejsca. Poza tym można tutaj zwyczajnie odpocząć. Zachęca do tego słoneczna okolica i nadmorski klimat.

Odpowiednie użytkowanie lodówki wymaga nie tylko jej stosownego zamontowania, umiejscowienia w przypadku sprzętu tradycyjnego, to jest wolnostojącego czy też wykorzystywania zgodnie z instrukcją. Warto jest także pamiętać, iż ogromny wpływ na jakoś pracy naszego urządzenia ma też przechowywanie w określony sposób artykułów żywieniowych. Kolejna kwestia także nie do zlekceważenia, to sposób czyszczenia lodówki.

Lodówka musi być w domu każdego z nas i niezależnie od tego czy jest większa, czy mniejsza powinna być właściwie pielęgnowana. W ten sposób uniknie się psucia jedzenia, wyeliminujemy przypadki pleśni, a nawet długo przechowywane w niej produkty nie będą się tak szybko psuły. Istotne jest w związku z tym zaznajomienie się z pewnymi zasadami wiążącymi się z użytkowaniem lodówki. Sposobów jest kilka.

Niezbędne w tym celu będzie przede wszystkim postawienie na klasyczne środki higieniczne i kosmetyczne takie jak ocet, soda oczyszczona, płyn do naczyń, mydło, proszek do pieczenia. O dziwo przydadzą się także talk, a nawet jabłko. DO polerowania używamy natomiast takich materiałów jak mięciutka szmatka. Zaczynamy oczywiście od odłączenia sprzętu z dostępu do prądu. Kiedy to zrobimy, przystępujemy do porządnego uprzątnięcia wszystkiego, co znajduje się wewnątrz naszej lodówki. Polegać to powinno między innymi na wyjęciu wszelkich półek oraz szuflad. Otwieramy na oścież drzwiczki oraz rozpoczynamy mycie od zastosowania mieszanki mydła i ciepłej wody. Zamiast mydła możemy wykorzystać płyn do mycia naczyń. Później wszystko spłukujemy, a następnie wycieramy szmatką, delikatnie nią polerując powierzchnie lodówki i wszystkie jej zakamarki. Nie jest wskazane, aby używać swego rodzaju „przyspieszaczy” rozmrażania lodówki. Nie ma także sensowności próbowanie na siłę odkleić przywartych do wnętrza urządzenia tafli lodu. Wówczas może dojść do porysowania lodówki. Również złym nawykiem jest nienaturalne rozmrażanie, poprzez podziałanie zbyt gorącymi masami powietrza, na przykład wstawianie do środka sprzętu garnka z wrzącą wodą. W takim przypadku nie trudno o uszkodzenie lodówki. Ten proces jakim jest rozmrażanie powinien przebiegać samoistnie. To bardzo ważne, ponieważ dzięki temu nie będzie szwankował nasz sprzęt i nie doprowadzimy do spowolnienia jego późniejszej pracy.

Koniecznie trzeba zapamiętać, że w środku lodówkę zaczynamy myć dopiero wtedy, kiedy się odpowiednio rozmrozi do końca, samoistnie. W tym celu stosujemy albo podobną mieszankę do wyżej wymienionej czyli płyn do naczyń bądź mydło rozpuszczone w ciepłej wodzie, albo sodę oczyszczoną i wodę. W tym przypadku proporcje powinny wynosić odpowiednio jedna łyżka na jeden litr wody bądź wody z octem – trzy łyżki na jeden litr wody.  Ze szczególną skrupulatnością musimy przetrzeć ścianki lodówki. Później, wymyta lodówka może zostać przez nas napełniona na nowo produktami spożywczymi. Nie możemy jednakże od razu zapakowywać jej na fulla. Pamiętajmy, aby zachowane w niej zostały dostępy powietrza. Musimy je przewidzieć ze wszystkich stron, aby artykuły przez dłużej zachowywały świeżość. Na koniec jeszcze jedna wskazówka – nie chowajmy do lodówki gorących dań.

Gdzie pojechać na wakacje? – zastanawia się nad tym niejedna osoba. Do wyboru jest mnóstwo miejsc na świecie. Wiele z tych miejsc jest pięknych, choć czasami niebezpiecznych. Okazuje się jednak, że Holandia to jedno z najbezpieczniejszych i najpiękniejszych miejsc na świecie. Warto więc odwiedzić Holandię. Z kolei najpiękniejszym miastem Holandii jest oczywiście Amsterdam. Turyści, słysząc hasło Amsterdam, od razu myślą z o klimatycznych uliczkach, a także kanałach i mostach, no i oczywiście płótnach holenderskich malarzy oraz oczywiście do tego futurystyczną architekturę dwudziestego pierwszego wieku. To wszystko daje niezwykły klimat Amsterdamu. Każdy, kto spędzi tutaj chociaż jeden dzień, będzie z pewnością oczarowany widokami. Amsterdam to połączenie niesamowitej aury starej Europy i nowoczesności w połączeniu jeszcze z atmosferą ekologiczną, bo przecież słynne są holenderskie rowery oraz mknący rankiem do pracy rowerzyści, czy też dzieci wracające wieczorem ze szkoły. Co jeszcze ciekawego można obejrzeć w Holandii i najpiękniejszym mieście holenderskim?

Randkuj w Amsterdamie!

Z pewnością najciekawsze są kanały, bo nigdzie na świecie nie można znaleźć takiego miejsca, które by miało taką ilość kanałów. Oprócz kanałów ciekawe są oczywiście stare mosty, które rozciągają się nad kanałami. Tych mostów jest ponad tysiąc, więc można sobie tylko wyobrazić, jak niezwykłe jest to miejsce. Przede wszystkim to dobre miejsce na randkę, bo przecież jak tu się nie umówić na randkę na moście, który jest za rogiem. Z tego powodu Holandia to bardzo romantyczny kraj, w którym czuje się atmosferę randkowania. Między urokliwymi mostami są oczywiście muzea, w których można obejrzeć piękne dzieła holenderskich mistrzów, na przykład płótna Rembrandta. Artysta ten mieszkał i tworzył właśnie tutaj przez większość swojego życia. Trudno wyobrazić sobie też Holandii bez Van Gogha. Można wstąpić tutaj do muzeum i z bliska podziwiać chyba najsłynniejsze dzieło Van Gogha, jakim są „Słoneczniki”.

Plac Dam i Madame Tussaud

Gdzie najlepiej zacząć swoją wędrówkę? Okazuje się, że najlepiej to zrobić od Placu Dam, który ma Pałac Królewski po jednej stronie a gabinet figur woskowych Madame Tussaud po drugiej. To miejsce jest idealnym punktem wypadowym. Można stąd zwiedzić miasto na piechotę lub można popłynąć statkiem. Obejrzymy tutaj czternastowieczny kościół Uude Kerd, który znajduje się w samym środku dzielnicy Czerwonych Latarni. Znajduje się tutaj także Dom Rembrandta oraz dzielnica Jordaan, gdzie są piękne kawiarenki oraz sklepiki. Jest tu także dom Anny Frank, kilkunastoletniej Żydówki, która ukrywała się właśnie tutaj podczas drugiej wojny światowej. Stała się słynna dlatego, że pisała pamiętniki, które później zekranizowano w USA.

Kosmiczne muzea

Z kolei w porcie warto odwiedzić nowe muzea, które także są bardzo atrakcyjne. Są to muzea, które utrzymane są w bardzo modernistycznym stylu. Niektóre przywodzą na myśl statki kosmiczne, na przykład Muzeum Filmu Eye oraz biurowce nad krawędzią wody. Z kolei jeśli ktoś chce zobaczyć najlepszy widok na Amsterdam, musi wejść na wieżę kościoła Westerkerk, bo właśnie tutaj rozpościera się ten piękny widok. I to nie koniec atrakcji, bo właśnie tutaj, co wtorek o godzinie 13 zabytkowe organy grają piosenki Presleya I Beatlesów. Niektórzy przyjeżdżają tutaj specjalnie po to, aby posłuchać tego cotygodniowego koncertu organowego. Jest on świetnym zobrazowaniem atmosfery tego miejsca, które oscyluje między tradycją a nowoczesnością.

Spośród szeregu rozlicznych rodzajów roślin domowych, jakie znajdują się w większości gospodarstw Polaków, warto jest wyszczególnić niesamowicie popularny kwiat doniczkowy, którym jest paprotka. Chyba każdy z nas, jak nie teraz to na pewno lata temu, miał w swoim mieszkaniu ten gatunek. Po co? Dla ozdoby, większej czystości, bowiem paproć wyłapuje spore ilości kurzu, a także dla większej estetyki pomieszczeń. Dodatkowo nie zapominajmy również, że paprotka dostarcza mieszkaniu wyjątkowo duże ilości tlenu, więc warto rozważyć jej zastosowanie jako swego rodzaju dekoracji.

W przypadku paprotek musimy jednak się nieco postarać. Ich pielęgnacja nie jest przypadkowa, ale wiąże się z koniecznością właściwego przygotowywania rośliny, dbania o nią, nawożenia ją we właściwy sposób, a także stosownego podlewania. Zanim jednak przejdziemy do konkretów dotyczących dbania o ten rodzaj kwiatu doniczkowego, warto nieco więcej o nim wspomnieć, a mianowicie jest to często występująca roślina dziko rosnąca, ale przenoszona do domów. Ze względu właśnie na to, iż jest ona częstym elementem naturalnego środowiska, trzeba kupę Zachodu, aby móc faktycznie odtworzyć jej warunki, które były charakterystyczne dla jej pierwotnego miejsca porastania, na przykład lasu. Najważniejsze z wszystkich elementów pielęgnacyjnych są nawadnianie i podlewanie. Dzięki tym dobrze wykonanym zabiegom, mamy sposobność bezproblemowego utrzymania paprotki w idealnym stanie, nawet w gorącym mieszkaniu na wysokim piętrze wieżowca w centrum metropolii i to przez niekiedy kilkanaście, a nawet i nierzadko kilkadziesiąt lat! Paprotki są powszechnie wybierana doniczkową ozdobą, bo są ładne, a przy tym rozłożyste i produkują duże pokłady tlenu. Jedna paproć może skutecznie zastąpić kilka mniejszych kwiatów doniczkowych.

Przejdźmy jednakże do konkretów. Jak dbać o paprotkę? Jeżeli zaczynasz przygodę z pielęgnacją tej rośliny, to postaw na skrupulatny dobór ziemi. Najlepiej wybierz specjalną mieszankę, którą możesz nabyć w klasycznych sklepach ogrodniczych i bardzo często w lepszych kwiaciarniach. Niech to będzie taka ziemia, która będzie łatwo przepuszczalna i odznaczać się będzie kwaśnym odczynem. Przeważnie w skład takiej ziemi wchodzą piasek, glina i torf. Będzie to dla paproci uwielbiającej podłoże wilgotne optymalne miejsce rośnięcia. Należy jednakże kontrolować, by wody wlewanej naszej paprotce nie było zbyt dużo, bo przecież jak przesadzimy z jej ilością, nie dojdzie do ukorzenienia.

Nie musisz podlewać paprotki wtedy, kiedy książkowo jest to zalecane czy wtedy, gdy przyjdzie wyliczona przez Ciebie pora podlewania. Zastanów się nad tym czy gleba, w jakiej porasta paprotka tego wymaga. Wystarczy więc, że dotkniesz ziemi i wiesz czy jest już przesuszona. Jeżeli nie jest wilgotna i nawilżona, nie zwlekaj, ale jeśli jest sytuacja wręcz odwrotna – koniecznie powinieneś się wstrzymać, żeby nie przesadzić. Paprotki powinny być przetrzymywane na ulokowanych na kamieniach podstawkach. Wody nie wlewamy wtedy bezpośrednio do doniczki, ale na tę podstawkę. Raz na jakiś czas możesz delikatnie spryskiwać chłodną wodą liście paproci. Takie zraszanie na pewno uchroni przed wysuszeniem się rośliny i jej zwiędnięciem.

Dla nałogowego palacza osiadający wszędzie śmierdzący dym papierosowy zupełnie nie jest wyczuwalny. Co innego natomiast dla osoby, która kompletnie nie pali i dla której taki nieprzyjemny zapach jest mocno drażniący. Dym przenika wszędzie, dlatego warto jest odpowiednio dbać o swoje ubrania, nawet jeżeli się samemu nie pali, ale było chociażby okazjonalnie tak zwanym biernym palaczem – na imprezie, w dyskotece, klubie, gdzie wszyscy obok nas palą. Pozbyć się dymu tytoniowego nie jest łatwo, lecz nie jest to niemożliwe. O tym, jak się za to skutecznie zabrać, dowiesz się bezpośrednio z naszej lektury.

Nie ma tu większego wpływu to, w jaki sposób palisz – sporadycznie czy jesteś uzależniony i pochłaniasz paczkę dziennie. Bez znaczenia jest także to czy wybierasz mentolowe czy mocne light. W każdym przypadku przenika Cię brzydki zapach, a Twoje ciuchy wręcz on przesiąka. Wskazówką numer jeden jest uświadomienie sobie tego, że Twe ubrania mogą cuchnąć dla kogoś, kto z papierosami na co dzień żadnej styczności nie ma. Niekiedy nawet dokładne wypranie ubrań w wysokich temperaturach, nie działa. Konsekwencją tego jest kac tytoniowy dla osób wdychających wydobywający się z ubrań zapach, podrażnienie dróg oddechowych, śluzówki nosa, zaostrzenie zapalenia zatok i wiele innych dolegliwości natury zdrowotnej.

Zacznijmy od tego, jak prać ciuchy pełne dymu papierosowego. Najlepiej dwukrotnie, stosując przy tym silny detergent – pozwoli to na dotarcie cząsteczek tlenu eliminujących nieładny zapach. Kolejny krok to wybór chusteczek zapachowych, jakie warto wrzucać do szafy po wypraniu ciuchów bądź do suszarki na ubrania. Będzie to forma tuszowania, maskowania zapachu dymu. Sprawdzonym trikiem jest też rozcieńczony amoniak, który przydaje się przy tak wrażliwych na podziałanie zapachem papierosów materiałach jak bawełna, wełna, poliester czy jeans. Wystarczy, że do klasycznego cyklu prania dodamy po dwie łyżki amoniaki, powinno poskutkować. Równie skuteczne są cytrusy – w ich skórkach znajdują się właściwości czyszczące, jakie dają sposobność likwidowania nieprzyjemnych zapachów, w tym dymu.

Następnym punktem ważnym rozważenia okazuje się inwestycja w specjalne zestawy kosmetyków, na jakie składają się między innymi dezodoranty. W nich zawarty jest alkohol mający usuwać nieładny zapach. W ostateczności możesz wetrzeć izopropylowy alkohol w wybrane ubrania, z których czuć dym. Podobnie przyda się spryskanie dobrymi perfumami, ale to nie jest usunięcie smrodu tytoniu, zaś jedynie jego chwilowe zamaskowanie. Przydatne okazuje się także posypywanie ciuchów talkiem. Na przykład zastosujmy klasyczną zasypkę dla niemowlaków. Na rynku dostępne są też odświeżacze w sprayu. Ostatnim, również wartym uwzględnienia w celach czysto „profilaktycznych” sposobem pozbywania się zapachy papierosów jest inwestycja w papierośnicę. Nie masz miejsca na papierosy, więc wkładasz je odruchowo do kieszeni marynarki, spodni itd. Przez to tytoń jeszcze bardziej przenika do ciuchów.

Czy nie zdarzyło Ci się kiedyś, że mimo wydawać by się mogło odpowiedniej pielęgnacji swoich ubrań nagle poczułeś, że nieprzyjemnie pachną? Wydobywający się z nich nieprzyjemny zapach mógł być wynikiem stęchlizny, pytanie tylko skąd stęchnięte ubrania, skoro skrupulatnie je pierzesz, stosując właściwe środki higieniczne? O tym jak uniknąć stęchlizny dowiesz się, jeżeli zgłębisz bliżej nasz wirtualny poradnik zawierający szeroki wachlarz cennych i wartościowych wskazówek.

Stęchlizna raz wkradająca się na ubrania raczej nie jest łatwa do pozbycia się. Bardzo często nawet kiedy ponownie ciuch wsadzimy do pralki, wypierzemy w wysokich temperaturach i właściwych środkach pielęgnacyjnych, a później dobrze wysuszymy, zapach nadal pozostaje. Zacznijmy może jednak na wstępie od tego, że wyjaśnimy, skąd w ogóle tego typu problem się pojawia. Stęchlizna wynika w głównej mierze ze zbyt długotrwałego przechowywania ubrań w jednym wnętrzu – na przykład w szafie czy szufladzie, gdzie nie ma dostępu do powietrza, a więc brak wentylacji. Niestety zapach stęchlizny atakuje bardzo często wszystkie ciuchy których przez dłuższy czas nie nosimy. Przetrzymujemy je we wnętrzach szczelnych do tego stopnia, że wytwarza się w nich nieprzyjemna stęchlizna.

Jest jednakże kilka ciekawych i wbrew pozorom naprawdę prostych sposobów na to, żeby skutecznie i raz na zawsze pozbyć się stęchlizny z naszych ubrań. Mowa tu między innymi o zastosowaniu sody oczyszczonej czy też olejku sosnowego. One są rewelacyjnym antidotum. Jak je stosować? Po pierwsze, dodajemy po parę kropelek olejku sosnowego do prania. Nie martw się, nie wywoła ani podrażnienia skóry po założeniu wypranych w nim strojów, ani tym bardziej nie doprowadzi do ich zniszczenia czy wypłowienia kolorów. Jest to bardzo bezpieczny środek, wręcz śmiało może być uznany za pielęgnacyjny. Jego zaletą jest zwłaszcza to, że wciąga zapach, absorbuje go w pełni, przejmuje z ubrań. Dodatkowo olejek sosnowy warto stosować w momencie, gdy mamy plamę trudną do wywabienia. Z tym także świetnie sobie poradzi. Co więcej, warto także wspomnieć o sodzie, która działa również znakomicie. Rozpuszczamy ją w ciepłej wodzie, a później psikamy nią ciuchy. Jeżeli nie chcesz doprowadzić w ogóle do tego, aby Twoje ciuchy zostały przesiąknięte tym nieprzyjemnym zapachem jakim jest smród stęchlizny ciężki do późniejszego wyeliminowania, koniecznie stosuj kilka sprawdzonych zasad odświeżania swych ciuchów. Generalnie chodzi między innymi o to, aby zastosować właściwy rodzaj detergentów chemicznych, a mianowicie – nie jest wskazane wykorzystywanie do robienia klasycznego prania naszych ubrań na co dzień wyłącznie płynów. Nie chodzi o to, żeby z płynów zupełnie zrezygnować, bo one działają nawilżająco, zmiękczająco, pozwalają ochronić odcienie kolorystyczne, uniknąć wyblaknięcia, ale nie powinny one stanowić jedynego i głównego typu kosmetyku do ubrań jaki będziemy wykorzystywać podczas prania.

Dużo lepszym środkiem zastępczym za detergenty tej kategorii są standardowe proszki do prania. Ich cena jest zbliżona do płynów, a pojemność z reguły nieco większa niż butelkowych środków czystości. Dzięki używaniu proszków na stałe podczas prania, masz szansę uniknąć stęchlizny. Nie dopuścisz do niej również wtedy, kiedy będziesz dbać o naturalny proces suszenia. Co przez to rozumiemy? Stosujemy metodę suszenia na słońcu, a nie w pomieszczeniach zamkniętych, gdzie brak jest dostępu do powietrza. Wówczas nie ma przewiewu i robi się nieprzyjemna wilgoć, jaka atakuje nasze ciuchy.

Nie ma nic gorszego, niż wstanie z ławki i zorientowanie się, że przykleiła się do naszego ubrania guma. To niestety bardzo często powód całkowitego pozbywania się naszego ciucha. Gumę naprawdę ciężko jest usunąć, niemniej jednak powinniśmy zwrócić uwagę na to, że są dostępne pewne sprawdzone triki, jakie pozwolą Ci na to, żeby z resztek lepiącego się produktu pełnego chemii i słodkości, jakoś uwolnić naszą ulubioną sukienkę, nowo zakupioną spódnicę czy wygodne spodnie. Zapraszamy Cię do bliższego zapoznania się z szerokim wachlarzem ciekawych wskazówek prezentowanych przez naszych doświadczonych ekspertów, którzy na temat efektywnego usuwania gumy z jeansów czy innych elementów garderoby wiedzą naprawdę wszystko. Zachęcamy do lektury.

Wystarczy przez zagadanie, chwilę nieuwagi czy niepostrzeżenie gdzieś usiąść, oprzeć się czy zahaczyć o kawałek gumy do żucia bezmyślnie przez kogoś przylepionej i od razu mamy kłopot z doczyszczeniem się ubrania. Na pewno nie raz zdarzył nam się taki wypadek podczas spaceru w parku, wyjazdu autobusem czy autokarem, albo w szkole, kiedy to uczniowie mają tendencję do nalepiania gumy, gdzie popadnie. Zaplamienie z gumy trzeba umieć właściwie sprać, sposobów jest na to kilka.

Numer jeden

Zacznij od tego, że wepchasz zabrudzone gumą do żucia ubranie do lodówki. W niej znajdujące się chłodne masy powietrza doprowadzą do mocnego zamrożenia, w konsekwencji czego po paru godzinach takiego magazynowania, guma sama odpadnie. Możemy także, jeżeli nie odlepia się samoistnie, podważyć ją delikatnie nożykiem. Niewielkie ślady, wręcz drobne pozostałości warto nie odrywać na siłę, ale wrzucić ubranie do pralki i na tej podstawie wyprać zabrudzoną garderobę, doprowadzając ją do ładu. Możesz także postarać się delikatnie ją przetrzeć w rękach.

Numer dwa

Kolejnym sposobem jest rozłożenie ciucha zniszczonego przyklejoną gumą do żucia na sztywnym, twardawym podłożu. Po co? Na wierzch tak rozciągniętej po powierzchni garderoby dajemy kilkadziesiąt kostek lodu, a następnie dociskamy je do struktury ciucha i po kwadransie zdejmujemy kostki. Guma powinna zejść sama.

Numer trzy

Zapieraj ciuch, gdy tylko zorientujesz się, że masz na nim kawałeczek gumy do żucia. Wystarczy, że zastosujesz w tym celu wodę z niewielką ilością płynu do prania czy też płynu do naczyń. Wcieramy go lekko w miejsce pojawienia się plamy z gumą a później posypujemy solą. Nie powinno być jej więcej niż dwie łyżeczki. Przecieramy powierzchnię z gumą jakieś pięć minut, a na koniec pierzemy.

Numer 4

Podziała skutecznie na pewno wrząca woda. W związku z tym konieczne jest zaparzenie wrzątku i zwilżenie nim miejsca na ciuchu, na którym jest guma. Później szorujesz ten punkt ubrania szczoteczką do rąk, możesz także wybrać jako alternatywę szczoteczkę do zębów – zwłaszcza będzie Ci z nią wygodniej, gdy plamka z gumą jest niewielka. Na koniec zastosuj pumeks, ale uważaj, żeby nie uszkodzić włókien ubrania i go nie porwać.

Czy ktokolwiek z nas nie posiada klasycznych jeansów? Tego rodzaju para spodni znakomicie nadaje się na wszelkiego typu okazje, dla obu płci, w każdym wieku i na wszystkie wypady – casualowe, imprezowe, rozrywkowe, do pracy czy szkoły. Niemniej jednak jeans jeasnowi nierówny i to, jaki rodzaj materiału zastosowany zostanie w przypadku konkretnie naszej ulubionej pary świeżo zakupionej w sklepie odzieżowym nie jest możliwe do przewidzenia. Bardzo często dzieje się tak, że mamy do czynienia z jeansem, który zwyczajnie się kurczy po praniu. Co wtedy? O tym dowiesz się bezpośrednio z naszego artykułu. Zachęcamy do przeczytania, jak poradzić sobie z taką niefortunną sytuacją, aby nie trzeba było wymieniać jeansów na kolejną nową parę.

Czasem woda i gorąca temperatura, w jakiej je pierzemy sprawia, że standardowy materiał jeansowy ulega zbiegnięciu. Nierzadko to my tyjemy i wystarczy zaledwie parę kilogramów więcej na wadze, aby ciężko nam było się wbić w nasze ukochane spodnie. Z założenia, prawdziwy jeans powinien stanowić materiał łatwy do rozbicia. Nie jest to jednakże takie proste, trzeba wiedzieć, jak za owe rozbijanie jeansu się zabrać.

Skurczone spodnie jeansowe jak najbardziej damy radę poszerzyć, aby były przywrócone do swojej pierwotnej rozmiarówki, ale w tym celu należy zastosować kilka sprawdzonych trików. Pierwszy z nich to ubranie spodni na siłę po to, żeby upewnić się, w których miejscach nadają się one do rozciągnięcia w szczególności. Można je przeważnie wyciągnąć nieco w okolicy ud, a także dadzą się ponaciągać w nogawkach. Wynika to z faktu, iż splot przebiega w tych fragmentach spodni poziomo. Jeżeli natomiast podejmiemy próbę rozciągnięcia naszych jeansów w pasie, raczej będzie to prawdziwe wyzwanie, bo rzadko kiedy się to udaje. Kolejny krok to wypełnienie butelki ze spryskiwaczem wodą. Wykorzystaj tę, którą stosujesz do prasowania. Wlej w nią letnią wodę. Do czego nam ona konkretnie posłuży? Otóż dzięki niej świetnie poradzisz sobie z rozciągnięciem jeansów na udach oraz pośladkach. W tych fragmentach spodni popsikaj je wodą, używając jej tyle, aż materiał zostanie odpowiednio zwilżony. Później wykonaj kilka gwałtowniejszych ruchów, starając się je mocno rozciągnąć.

Dobrze jest jeszcze zwilgotniałe jeansy ubrać na siebie, a po wskoczeniu w nie zrobić parę skłonów, przysiadów, podbiec, podnieść nogi, pozginać w kolanach, podskoczyć, nachylić się. Te wszystkie akrobacje poszerzą spodnie. Po tym zdejmij je i pozwól im doschnąć do końca.

Jeżeli nagle po praniu Twoje ulubione jeansy zostały skrócone na długość w nogawkach, koniecznie powinieneś je popsikać wodą właśnie w tym miejscu. Następnie ponaciągaj je z góry na dół, tylko postaraj się kontrolować swe ruchy, aby były równe, a nie żeby z jednej strony naciągnąć je bardziej. Możesz także położyć się na podłodze w ubranych spodniach i naciągać jeansy, aż poczujesz się w nich wystarczająco wygodnie. Musisz jednak wiedzieć, że im bardziej wydłużasz nogawki swoich jeansów, tym są one bardziej obcisłe.

Na koniec jeszcze jedna wskazówka – suche, założone na siebie jeansy możesz poddać treningowi. Potraktuj je jak dresy, w których będziesz energicznie i żywiołowo poruszał się przez średnio dziesięć minut. To powinno wystarczyć do rozszerzenia jeansu.

Niektórzy twierdzą, że takie czynności jak przykładowo ścinanie drzewa wymaga tylko i wyłącznie dużej siły fizycznej oraz zręczności. Oczywiście te dwie cechy jak najbardziej się przydają, ale nie są one aż tak istotne, jak technika, jaką się podczas tego typu prac wykazujemy. Jeżeli nie masz stosownej wiedzy odnośnie tego, w jaki sposób pień ściąć raz, a dobrze może dojść do tego, że wyrządzisz sobie sporą krzywdę. Jest to niebezpieczne, czasochłonne. My poradzimy z kolei, jak podjąć się tej czynności indywidualnie, ale solidnie.

Po pierwsze skompletuj wszystko, co jest Ci niezbędne. Niech to będzie wysokiej jakości piła do drewna, rękawice ochronne, okulary ochronne, spodnie zabezpieczające i kask, właściwy rodzaj obuwia, słuchawki, jakie osłonią Twoje uszy. Warto także poprosić kogoś o pomoc. Solidne wsparcie jak najbardziej jest zalecane, bo przy dużym pniu w pojedynkę najzwyczajniej w świecie możemy sobie nie dać rady, niezależnie od tego ile mamy siły i wigoru. Zanim cokolwiek zaczniesz rąbać, zabezpiecz właściwie miejsce, aby nie dochodzili tam ani ludzie, ani zwierzęta. Pousuwaj wszystko, co znajduje się dookoła i dzięki temu przygotujesz sobie odpowiednie stanowisko pracy. Pamiętaj, że jeżeli tniesz pień umiejscowiony na wzniesieniu, koniecznie powinieneś zabezpieczyć spadek górki, aby nie doszło do sturlania się porąbanych części drewna.

Postaraj się przeanalizować swoją przyszłą pracę, określając konkretnie, w jaką stronę drzewo spadnie. Musisz uwzględnić w tym celu wszelkiego typu pochyłości. Jeżeli takowe występują, to właśnie na nie spadają odrąbane części drzewa. By upewnić się, jak będzie drzewo leciało na dół, zasięgnij informacji u ekspertów z tej dziedziny, którzy bez wątpienia udzielą Ci fachowego doradztwa. Następnie przywiąż linę, która pozwoli Ci zachować środki bezpieczeństwa i ukierunkować miejsce spadania ciętego drzewa.

Jeżeli chodzi już natomiast o samo ścinanie drzewa, to określasz kierunek, w jakim ono spadnie poprzez wykonanie na próbę skośnego nacięcia. Postaraj się, żeby zrobić je właśnie od tej strony, gdzie ma Twoim zdaniem upaść odrąbany kawałek drzewa. Zaleca się, by dobre cięcie wiązało się z kątem piłowania wynoszącym jakieś czterdzieści pięć stopni, z kolei głębokość tego nacięcia powinna mieć jedną czwartą średnicy pnia. Następny krok to ustalenie kąta dokładnego piłowania i tu także powinno to być czterdzieści pięć stopni, a głębokość również analogicznie do tego jak przy nacinaniu pnia – jedna czwarta całej średnicy klocka.

Punkt kolejny to nacinanie z drugiej strony pnia, jakie robi się na wysokości jakichś dwóch centymetrów ponad dolnym fragmentem pnia, w którym zrobiliśmy wcześniej stosowne nacięcie. W ten sposób nie dojdzie do sytuacji zaciśnięcia ostrza. Między tymi nacięciami z kolei warto, żebyś pozostawił niewielki fragment kloca, który nie będzie ponacinany. Po tej czynności przychodzi kolej na wkładanie klina – do węższego i dłuższego nacięcia. W ten sposób uzyskasz charakterystyczną dźwignię. Później ciągniesz mocno w górę i ustawiasz właściwy kierunek spadającego, pociętego drewna. Kiedy pojawi się charakterystyczny trzask, to znak, że drzewo złamało się i zaraz runie na ziemię- wtedy usuń się z drogi.

Jeszcze jakiś czas temu dominowała tendencja do zapisywania się na harcerstwo. W szczególności korzystali z takiej formy spędzania wolnego czasu ludzie młodzi, nastolatkowie i małe dzieciaki, dla których tego typu działalność była świetnym wariantem na angażujące i wartościowe hobby. Niemniej jednak na samym niebanalnym zagospodarowaniu czasu się nie kończyła przygoda z byciem skautem czy harcerzem. W trakcie spotkań i wyjazdów uczono wielu przydatnych rzeczy, na przykład w jaki sposób rozpalać ogień. Nie trzeba jednak zapisywać się do harcerstwa, aby posiąść tę umiejętność. Dzisiaj, w ramach postępu i komputeryzacji, gdy harcerskie zabawy zostały wyparte przez rozrywki w Internecie, dostępne są rozliczne rodzaje fachowych poradników wirtualnych z ciekawymi wskazówkami na rozmaite tematy, w tym także rozpalania w kominku. Jednym z takich fachowych opracowań z wartościowymi informacjami jest właśnie nasz artykuł.

Wystarczy, że krok po kroku zajmiesz się odtworzeniem tego, co Ci przedstawiliśmy poniżej i ognisko w Twym domowym kominku zapłonie. Po pierwsze musisz się upewnić, że sprzęt nie jest zanieczyszczony. Jeżeli kominek jest wyczyszczony, masz szansę na to, aby od razu przystąpić do dzieła. Upewnij się, że brak na jego ściankach kreozotów, jakie są łatwopalne. Skąd miałyby się one tam wziąć? Tworzą się one w ramach procesu spalania drewna, więc nie ma się co dziwić, że wystąpią w kominku. Warto mieć świadomość, iż ich obecność potrafi być sporym zagrożeniem. Stary, nagromadzony w kominku popiół musi być zatem zawsze dokładnie usunięty.

Później przyglądasz się bliżej kominowi Twojego kominka. Zobacz czy jest otwarta przepustnica. Jak jest w dolnej części komina, to powinieneś sięgnąć po dźwignię i móc ją w pełni otworzyć. Jeżeli nie przez dźwignię, to za pośrednictwem pociągnięcia łańcuszka. W przypadku, gdy przepustnica umiejscowiona jest w górnej części kominka, raczej nie będzie problemu z jej wprowadzeniem w ruch, otwierając przez pociągnięcie linki.

By jak najszybciej uzyskać ogień w kominku, warto jest w centralnym jego punkcie umiejscowić coś, co ma charakter łatwopalny. Na koniec wrzuć na to kilka arkuszy papierowych. Możesz je położyć na przykład na ruszcie sprzętu. W ten sposób nie powinieneś zablokować dochodzenia do kominka mas powietrza. Powietrze natomiast gwarantuje, że płomień ognia będzie się tlił. Musisz także zdecydować się na jakiś rodzaj drewna kominkowego. Najbardziej sprawdzony będzie gatunek sosnowy, ponieważ najłatwiej się pali. Jest to drewno naturalne, więc od razu poczujesz specyficzny klimat jaki tworzy nie tylko sam kominek jako dekoracja Twego domostwa, ale także wydobywający się z niego płomień ognia. Jest także dostępny w sklepach rozliczny rodzaj gatunków drewienek przeznaczonych typowo do palenia nimi w kominkach. Warto i tą możliwość wziąć pod uwagę. Zestawiając je natomiast z wyżej wymienionym drewnem sosnowym, raczej porównania nie ma, bo sosna znacząco przebija swymi właściwościami i jakością wszelkie inne rodzaje drewna. Wynika to z faktu, iż to sama natura, a dokładniej brak w tym gatunku związków chemicznych. Jeżeli je potniemy na drobne kawałeczki, możemy łatwiej utrzymać płomień na dłużej. Na wierzchu połóżmy najlepiej do dziesięciu kawałeczków drewna – ważne, żeby było ono suche, a najlepiej aby pochodziło z drzew liściastych. Następnie podpalamy dwie kartki papieru i wrzucamy je do środka. Wypada podpalić oba końce papieru, bo wtedy łatwiej rozpalimy ogień na dobre. W międzyczasie możemy delikatnie powrzucać niewielkie drewienka, najpierw je właściwie łamiąc.