Jeżeli mamy mówić o badaniach przesiewowych to nie pozostaje nic innego jak wyjaśnić o jakich badaniach jest mowa. Należy też podkreślić, że badanie przesiewowe to na dobrą sprawę wyłącznie jedna z nazw. Badanie przesiewowe może być także określane jako screeningowe.

Czym jest badanie przesiewowe?

Tak więc mówimy o badaniu, które znajduje się w grupie strategicznych metod badawczych w medycynie. Bardzo ważne – badanie wykonywane jest na osobach zdrowych i nie odczuwających jakichkolwiek dolegliwości. Działając właśnie w taki sposób istnieje możliwość jak najwcześniejszego rozpoznania schorzenia a kiedy schorzenie jest wcześnie rozpoznane to wdrożenie terapii odbywa się na wczesnych etapach choroby.

Wskazanie do poddania się badaniu

Można powiedzieć, że rozpoczęliśmy już kwestię, do kogo skierowane jest badanie, ale teraz ta kwestia zostanie rozwinięta. Dokładniej rzecz ujmując badaniu poddaje się osoby, które należą do jakiejś kategorii (załóżmy, że chodzi o dzieci w jakimś konkretnym wieku) bądź są w grupie wysokiego ryzyka. Poza tym bez wątpienia za przesłankę należy uznać podejrzenie wczesnej fazy raka.

Badanie przesiewowe – przebieg

Bez wątpienia wiedzą już Państwo nieco na temat badań przesiewowych, ale to w dalszym ciągu nie jest wszystko, o czym należy pamiętać. Chociażby nie było jeszcze mowy na temat przebiegu badania. W tej kwestii sytuacji jest skomplikowana, co może wydać się dla niektórych mniejszym lub większym zaskoczeniem. Każdy test skriningowy jest czymś nowym, za każdym razem jego przebieg jest inny. Niemniej, w każdym przypadku zostają zachowane pewne wytyczne. Po prawdzie są ogólne, ale należy je stosować do każdego odpowiednio wykonywanego badania.

Przygotowanie do badania

Z pewnością większość z Państwa zastanawiała się przede wszystkim nad podanymi już informacjami. Mając to na uwadze – dopiero teraz przechodzimy do odpowiedniego przygotowania się przed badaniem. Jak już wiecie – wszystkie testy mają swoją własną charakterystykę. Bez względu na nią zawsze występują jakieś wytyczne oraz zalecenia, których należy bardzo dokładnie przestrzegać. Trudno więc w takiej sytuacji mówić o jakichś konkretach. Trzeba po prostu dokładnie zapoznać się z wytycznymi oraz zaleceniami. Jeżeli są jeszcze jakieś niejasności to najlepiej odnieść się do przykładu, za który posłuży mammografia. Mammografia powinna zawsze odbywać się w pierwszej fazie cyklu miesiączkowego. To jednak nie wszystko. Kiedy nadejdzie dzień badania zakazane jest stosowanie jakichkolwiek kosmetyków do ciała.

Interpretowanie wyników wykonanego badania

Interpretacja wyników to ostatnia część naszego tekstu. Sytuacja w tym względzie jest bardzo prosta, gdyż mówimy tylko i wyłącznie o kompetencjach personelu medycznego. Warto jednak wiedzieć, że wszystko zależy od rodzaju potencjalnego schorzenia oraz metody, która została zastosowana. Można więc powiedzieć, że wyniki wynikom nie muszą być równe i należy dokładnie słuchać tego, co powie nam personel medyczny (zresztą zawsze należy słuchać personelu medycznego).

Tematem tekstu będzie scyntygrafia. Macie świadomość kiedy jest wykonywana i na czym polega? Wiecie w ogóle o czym mowa? Jeżeli nie potraficie odpowiedzieć na obydwa pytania, nie martwcie się. W końcu celem tekstu jest poznanie odpowiedzi na te oraz inne pytania związane ze scyntygrafią.

Definicja

O czym byśmy nie mówili należy zacząć od definicji. Scyntygrafia jest niczym innym jak podstawową, obrazową metodą diagnostyczną, którą stosuje się w medycynie nuklearnej. Badanie każdorazowo związane jest z pomocą środków chemicznych (te środki chemiczne to najczęściej farmaceutyki). Ważna uwaga – środki chemiczne znakowane są radioizotopami. Przejdźmy teraz do najważniejszej sprawy związanej z scyntygrafią. Najważniejsza rzecz (główny etap) związany jest z cyfrowym zarejestrowaniem rozpadu izotopów promieniotwórczych. To zarejestrowanie przekłada się potem na obraz graficzny.

Kiedy powinno się wykonać scyntygrafię?

Jak to w każdym przypadku bywa – potrzebne są jakieś wskazania do poddania się badaniu. Przesłanek jest wiele – najczęściej mówi się o schorzeniach mających podłoże nowotworowe oraz podejrzeniach przerzutów choroby. Poza tym scyntygrafię wymienia się także wtedy, kiedy mowa o pacjentach cierpiących na krwawienie z przewodu pokarmowego/zrzucanie treści pokarmowych do przełyku/zrzucanie treści z dwunastnicy do żołądka. Idąc jeszcze dalej – jesteśmy wstanie wymienić diagnostykę (chorób nerek, wola guzkowego i wola zamostkowego) oraz rozpoznanie zaburzeń mających miejsce podczas krążenia płynu mózgowo – rdzeniowego. Na tym zakończymy wskazania, ale nie oznacza to ich braku (temat jest bardzo szeroki).

Przygotowanie do badania oraz jego przebieg

Kiedy czeka nas badanie zawsze wiąże się to z odpowiednim przygotowaniem. Jeżeli dotyczą nas pomiary scyntygraficzne, które obejmą układ pokarmowy – należy pamiętać, że takie pomiary zazwyczaj powinny mieć miejsce na czczo. Nie dotyczy to jednak osób, które stale przyjmują leki. W przypadku takich osób sytuacja jest bardziej skomplikowana, ponieważ przed scyntygrafią kości, jak również pozostałymi kategoriami badań należy porozmawiać ze specjalistą kierującym na badanie (właściwie należy dodać też lekarza prowadzącego). Zazwyczaj jest tak, że na miesiąc przed stosowaniem metody scyntygraficznej powinniśmy zrezygnować z określonej grupy leków. Konieczne jest także dostarczenie USG tarczycy. To byłoby na tyle, jeśli chodzi o przygotowanie – czas na badanie.

Badanie wygląda tak, że pacjent otrzymuje doustnie roztwór radioznacznika. Odbywa się to około godzinę przed dokonaniem pomiarów scyntygraficznych (czasem może być wyjątek charakteryzujący się wprowadzeniem roztworu w formie dożylnej – sytuacja będzie mieć miejsce kwadrans przed badaniem). Warto także powiedzieć o scynografii jonowej – rozwiązaniu rzadziej stosowanym. Rozwiązanie to cechuje przyjęcie kapsułki jodu na dobę przed metodą badawczą. Kiedy dochodzi do rejestracji pomiarów pacjent musi leżeć spokojnie, jakikolwiek ruch jest kategorycznie zabroniony. Czas trwania procedury wynosi około 5 minut.

W swoim życiu poddajemy się różnym badaniom, efektem czego niektóre z nich są nam bardzo dobrze znane. Niektóre nie oznacza jednak tego samego co wszystkiego. Czy wiedzą Państwo na czym polega badanie ECPW? Czy są wśród Państwa osoby, które potrafią ten skrót rozwinąć?

Co oznacza ECPW i z czym się wiąże?

Jeśli nie macie pojęcia o czym mowa – pamiętajcie, że tekst jest od tego, aby Wam pomóc. Zaczynamy od rozwinięcia skrótu oraz definicji. ECPW oznacza endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (znacznie łatwiej zapamiętać skrót, prawda?). Badanie to łączy w sobie cechy, które powinny być znane z prześwietlenia rentgenowskiego i endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego. Endoskopową cholangiopankreatografię wsteczną zaleca się zazwyczaj wtedy, kiedy można zdiagnozować i usunąć problem podczas jednego zabiegu.

Wskazania do poddania się badaniu

Kiedy tematem tekstu jest badanie to standardową częścią takiego tekstu są wskazania do wykonania badania. Nie inaczej jest w tym przypadku. ECPW zleca się pacjentom, u których zachodzi podejrzenie zwężenia bądź zablokowania przewodu żółciowego oraz trzustkowego. Powiedzmy sobie teraz o przyczynach, które przedstawiają się w następujący sposób:

– kamienie żółciowe powstające w pęcherzyku żółciowym,

– guzy,

– infekcje,

– stany zapalne wywołane urazami lub chorobami,

– nieprawidłowe funkcjonowanie błony mięśniowej przewodu

– złogi w drogach żółciowych

– stwardniające zapalenie dróg żółciowych

Widać jasno, że ECPW to pomoc w wielu sytuacjach.

Zbliża się endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna – o czym powinno się pamiętać?

Sytuacja przedstawia się tak, że na 8 godzin przed planowanym zabiegiem pacjent musi zapomnieć o jedzeniu, piciu, paleniu oraz żuciu gumy. Poza tym lekarz musi wiedzieć jaki jest stan zdrowia pacjenta oraz jakie leki są przyjmowane. Nie ma mowy o jakimkolwiek zatajaniu informacji. Kiedy lekarz orzeknie, że przyjmowane leki mogą działać na krzepnięcie krwi bądź nie można wykluczyć interakcji ze środkami znieczulającymi i uspokajającymi (konkretnie chodzi o środki, które są zazwyczaj podawane w trakcie zabiegu) – jest tylko jedno wyjście – tymczasowe zaprzestanie zażywania leków. Do tego o czym powiedzieliśmy warto jeszcze dodać przykłady popularnych środków, których pod żadnym pozorem nie wolno przyjmować przed zabiegiem – leki na nadciśnienie, leki przeciwcukrzycowe, antydepresanty czy suplementy diety. W razie zainteresowania resztą przykładów najlepszym wyjściem jest skonsultowanie się z lekarzem.

Kilka słów o badaniu

Badanie musi być przeprowadzone w szpitalu. W każdym przypadku lekarz potrzebuje pomocy swojego asystenta. Naturalnie, lekarz i asystent muszą być odpowiednio wyspecjalizowani. Na początku zabiegu dochodzi do spryskania błon śluzowych gardła znieczuleniem. W ten sposób dochodzi do uśmierzenia bólu przełyku i powstrzymania odruchu wymiotnego. W dalszej części zabiegu lekarz wprowadza endoskop w dół przełyku, kiedy endoskop wykryje tzw. brodawkę Vatera dochodzi do wprowadzenia cewnika. W dalszej części zabiegu działania mogą być różne – wszystko zależy od sytuacji.